یکی از چیزهای برجسته در فرهنگ اسلامی که مصداق بارزی هم در تاریخ صدر اسلام و در طول زمان (البته کمتر، در صدر اسلام بیشتر دارد) عبارت است از فرهنگ رزمندگی و جهاد. جهاد هم فقط در میدان جنگ نیست. هر چیزی که هم تلاش باشد، هم در مقابله با دشمن باشد، این جهاد است، درست توجه فرمائید. بعضی ممکن است یک کاری را انجام دهند. زحمت بکشند بگویند ما داریم جهاد می‌کنیم، نه، جهاد یک شقش این است که در مقابله با دشمن باشد. البته یک وقت در میدان جنگ مسلحانه است، این جهاد رزمی است، یک وقت در میدان سیاست است. این جهاد سیاسی است، یک وقت در میدان مسائل فرهنگی است، این جهاد فرهنگی است. یک وقت در میدان سازندگی است، این جهاد سازندگی است و میدان‌های دیگری هم البته هست. شرط اول این است که در آن تلاش باشد، کوشش باشد، شرط دوم این که در مقابل دشمن باشد. در فرهنگ اسلامی این چیز برجسته‌ای است که عرض کردیم. نمونه‌هایی هم در میدان‌های مختلف دارد. امروز هم از وقتی که ندای مقابله با رژیم منحوس پهلوی از حلقوم امام(ره) و همکاران ایشان در آن روز بیرون آمد در سال 1341 این جهاد شروع شد. قبل از آن هم شروع شد. اما پراکنده بود، کم بود، کم اهمیت بود. از وقتی این مبارزه شروع شد اهمیت پیدا کرد تا رسید به پیروزی این جهاد، پیروزی انقلاب، بعد از آن هم دائماً در این کشور جهاد بوده است تا امروز چون ما دشمن داریم، چون دشمنان ما از لحاظ نیروی مادی قوی هستند، چون اطراف و جوانب ما را از همه جهت دشمنان گرفته‌اند و جداً درصدد دشمنی هستند، در قضیه دشمنی با ایران اسلامی هم شوخی نمی‌کنند، چون می‌خواهند از هر راهی که شد ضربه بزنند. پس در ایران هر کسی به نحوی در مقابل این دشمن که از اطراف تیرهای زهرآگین را به پیکر این انقلاب و این کشور اسلامی نشانه رفته است تلاشی کند این جهاد فی سبیل الله کرده است و بحمد الله شعله جهاد بوده است و هست و خواهد بود.

منبع:

از بیانات مقام معظم رهبری (مد ظله) در جمع فرمانده‌هان لشکر 27 محمّد رسول الله (ص